2 / 5دو زینت ستون های بهشت و عرش
119.عنه علیه السلام :المعجم الأوسط به نقل از عُقبه بن عامر جُهَنی ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هنگامی که بهشتیان در بهشت جای می گیرند ، بهشت می گوید : پروردگارا ! به من وعده داده ای که مرا با دو ستون از ستون هایت ، بیارایی .
خداوند می فرماید : «آیا تو را با حسن و حسین نیاراستم؟» . (1)118.عنه علیه السلام :الإرشاد به نقل از ابو عَوانه که سند حدیث را به پیامبر صلی الله علیه و آله رسانده است : حسن و حسین ، گوشواره های عرش هستند . بهشت می گوید : پروردگارا! [فقط] ناتوانان و بینوایان را در من جای دادی !
خداوند به بهشت می گوید : «آیا خشنود نمی شوی که من ، ستون های تو را به حسن و حسین آراستم ؟» .
آن گاه ، بهشت ، مانند عروس ، شادمان می خرامَد . .
1- .در تاریخ بغداد و تاریخ دمشق ، این افزوده هم آمده است : «و بهشت ، همچون عروس می خرامد» .
117.عنه علیه السلام :الفردوس عن عائشه عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :سَأَلَتِ الفِردَوسُ رَبَّها ، فَقالَت : أی رَبِّ! زَیِّنّی ، فَإِنَّ أصحابی أو أهلی أتقِیاءُ أبرارٌ .
فَأَوحَی اللّهُ عز و جل إلَیها : أوَلَم اُزَیِّنکِ بِالحَسَنِ وَالحُسِینِ؟ (1)116.الإمام علیّ علیه السلام :المناقب لابن شهرآشوب :فی رِوایَهِ أبی لَهیعَهَ المِصرِیِّ : سَأَلَتِ الجَنَّهُ رَبَّها أن یُزَیِّنَ رُکنا مِن أرکانِها .
فَأَوحَی اللّهُ تَعالی إلَیها : إنّی قَد زَیَّنتُکِ بِالحَسَنِ وَالحُسَینِ ، فَزادتِ الجَنَّهُ سُرورا بِذلِکَ . (2)115.الإمام الکاظم علیه السلام :المعجم الأوسط عن أنس بن مالک عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :فَخَرَتِ الجَنَّهُ عَلَی النّارِ ، فَقالَت : أنَا خَیرٌ مِنکِ ، فَقالَتِ النّارُ : بَل أنَا خَیرٌ مِنکِ .
فَقالَت لَهَا الجَنَّهُ استِفهاما : ومِمَّه؟ قالت : لِأَنَّ فِیَّ الجَبابِرَهَ ونُمرودَ وفِرعَونَ ، فَاُسکِتَت .
فَأَوحَی اللّهُ إلَیها : لا تَخضَعینَ ، لَاُزَیِّنَنَّ رُکنَیکِ بِالحَسَنِ وَالحُسَینِ ، فَماسَت کَما تَمیسُ العَروسُ فی خِدرِها . (3) .
1- .الفردوس : ج 2 ص 314 ح 3421 ؛ کشف الغمّه : ج 2 ص 151 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 306 ح 65 .
2- .المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 396 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 293 ح 54 .
3- .المعجم الأوسط : ج 7 ص 148 ح 7120 .
114.الإمام زین العابدین علیه السلام :الفردوس به نقل از عایشه : پیامبر خدا فرمود : «بهشت از پروردگارش چنین خواست : ای خدای من ! مرا بیارآی . بی گمان ، یاران یا اهل من متّقیان نیکان اند .
و خدای عز و جل به او وحی کرد : آیا تو را با حسن و حسین نیاراستم ؟» .113.عنه صلی الله علیه و آله :المناقب ، ابن شهرآشوب :در روایت ابو لهیعه مصری است که : بهشت از پروردگارش خواست که ستونی از ستون هایش را بیاراید . خداوند متعال به آن وحی کرد : «من ، تو را با حسن و حسین آراستم» و شادیِ بهشت بِدان افزون شد .112.عنه صلی الله علیه و آله :المعجم الأوسط به نقل از انس بن مالک ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : بهشت ، بر دوزخ ، فخر فروخت و گفت : من از تو بهترم .
دوزخ گفت : بلکه من از تو بهترم .
بهشت به آن گفت : نمی فهمم . از چه روی؟
دوزخ گفت : چون جبّاران و نمرود و فرعون در من هستند .
بهشت ، ساکت شد . خداوند به آن (بهشت) ، وحی کرد : از ادّعایت پایین میا . من ، دو ستون تو را با حسن و حسین می آرایم و بهشت همانند عروس در پرده ، خرامید . .
111.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :الأمالی للطوسی عن الأصبغ بن نباته عن علیّ علیه السلام عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :یا فاطِمَهُ! أما تَعلَمینَ أنَّ اللّهَ تَعالَی اطَّلَعَ اطِّلاعَهً مِن سَمائِهِ إلی أرضِهِ ، فَاختارَ مِنها أباکِ ، فَاتَّخَذَهُ صَفِیّا ، وَابتَعَثَهُ بِرِسالَتِهِ ، وَائتَمَنَهُ عَلی وَحیِهِ .
یا فاطِمَهُ! أما تَعلَمینَ أنَّ اللّهَ اطَّلَعَ مِن سَمائِهِ إلی أرضِهِ ، فَاختارَ مِنها بَعلَکِ ، وأمَرَنی أن اُزَوِّجَکِهِ ، وأن أتَّخِذَهُ وَصِیّا .
یا فاطِمَهُ! أما تَعلَمینَ أنَّ العَرشَ شاکٍ رَبَّهُ أن یُزَیِّنَهُ بِزینَهٍ لَم یُزَیِّن بِها بَشَرا مِن خَلقِهِ ، فَزَیَّنَهُ بِالحَسَنِ وَالحُسَینِ ، بِرُکنَینِ مِن أرکانِ الجَنَّهِ ورُوِیَ : رُکنٌ مِن أرکانِ العَرشِ . (1)110.جامع الأخبار :الأمالی للصدوق عن ابن عمر عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :إذا کانَ یَومُ القِیامَهِ زُیِّنَ عَرشُ رَبِّ العالَمینَ بِکُلِّ زینَهٍ ، ثُمَّ یُؤتی بِمِنبَرَینِ مِن نورٍ طولُهُما مِئَهُ مِیلٍ ، فَیوضَعُ أحَدُهُما عَن یَمینِ العَرشِ وَالآخَرُ عَن یَسارِ العَرشِ ، ثُمَّ یُؤتی بِالحَسَنِ وَالحُسَینِ ، فَیَقومُ الحَسَنُ عَلی أحَدِهِما وَالحُسَینُ عَلَی الآخَرِ ، یُزَیِّنُ الرَّبُّ تَبارَکَ وَتَعالی بِهِما عَرشَهُ کَما یُزَیِّنُ المَرأَهَ قُرطاها . (2)109.عنه صلی الله علیه و آله :الأمالی للطوسی عن زید بن علیّ عن أبیه عن جدّه [الحسین] عن علیّ بن أبی طالب علیهم السلام ، عن النبیّ صلی الله علیه و آله :الحَسَنُ وَالحُسَینُ یَومَ القِیامَهِ عَن جَنبَی عَرشِ الرَّحمنِ تَبارَکَ وتَعالی ، بِمَنزِلَهِ الشَّنفَینِ (3) مِنَ الوَجهِ . (4) .
1- .الأمالی للطوسی : ص 406 ح 910 ، بحارالأنوار : ج 37 ص 44 ح 20 .
2- .الأمالی للصدوق : ص 174 ح 177 ، الفضائل : ص 10 عن ابن عبّاس ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 396 ، روضه الواعظین : ص 174 ولیس فیهما من «فیقوم» إلی «الآخر» ، بحارالأنوار : ج 43 ص 293 ح 54 .
3- .فی المصدر: «الشقّین» ، والصواب ما أثبتناه کما فی المصادر الاُخری.
4- .الأمالی للطوسی : ص 350 ح 725 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 265 ح 20 ؛ الفردوس : ج 2 ص 158 ح 2804 عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله .
108.عنه صلی الله علیه و آله :الأمالی ، طوسی :اصبغ بن نُباته ، از امام علی علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود : «ای فاطمه ! آیا نمی دانی که خدای متعال ، از آسمانش به سوی زمینش نظر کرد و پدرت را از آن ، انتخاب و او را برگزیده خود کرد و به رسالتش برانگیخت و بر وحی خود ، امینش نمود؟
ای فاطمه ! آیا نمی دانی که خداوند ، از آسمانش به سوی زمینش نظر کرد و همسرت را از آن برگزید و به من فرمان داد که تو را به همسریِ او در آورم و او را وصیّ خود بگیرم؟
ای فاطمه ! آیا نمی دانی که عرش ، از پروردگارش خواست که آن را به زینتی بیاراید که هیچ انسانی از خلقش را به آن ، زینت نکرده باشد و خدا ، او را به حسن و حسین آراست ؛ دو ستون از ستون های بهشت؟» و [در نقل دیگر ، ]روایت شده [که فرمود :] «ستونی از ستون های عرش» .107.عنه صلی الله علیه و آله :الأمالی ، صدوق به نقل از ابن عمر ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : چون روز قیامت شود ، عرش پروردگار جهانیان به هر زینتی آراسته می شود و سپس ، دو منبر از نور به طول صد میل می آورند و یکی را بر سمت راست و دیگری را بر سمت چپ عرش می نهند و حسن و حسین را می آورند و حسن بر یکی و حسین بر دیگری می ایستند و پروردگار تبارک و تعالی ، عرش خود را به آنها می آراید ، آن گونه که زن ، گوشواره بر خود می آویزد .106.عنه صلی الله علیه و آله :الأمالی ، طوسی به نقل از زید بن علی ، از پدرش امام زین العابدین علیه السلام ، از جدّش امام حسین علیه السلام ، از امام علی علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : حسن و حسین ، روز قیامت ، در دو سوی عرش [خدای] رحمان تبارک و تعالی به سانِ گوشواره های دو طرفِ رُخساره اند . .
2 / 6فَضلُ حُبِّهِما وخَطَرُ بُغضِهِماأ مَن أحَبَّ اللّهَ ورَسولَهُ فَلیُحِبَّهُما105.عنه صلی الله علیه و آله :شرح الأخبار عن حسن بن حسین بإسناده عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :أنَّهُ خَرَجَ بِالحَسَنِ وَالحُسَینِ علیهماالسلام ، فَقالَ : مَن أحَبَّ اللّهَ ورَسولَهُ فَلیُحِبَّ هذَینِ . (1)ب مَن أحَبَّهُما فَقَد أحَبَّنی ومَن أبغَضَهُما فَقَد أبغَضَنی104.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :سنن ابن ماجه عن أبی هریره عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :مَن أحَبَّ الحَسَنَ وَالحُسَینَ فَقَد أحَبَّنی ، ومَن أبغَضَهُما فَقَد أبغَضَنی . (2)103.الإمام علیّ علیه السلام :مسند ابن حنبل عن أبی هریره :خَرَجَ عَلَینا رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله ومَعَهُ حَسَنٌ وحُسَینٌ علیهماالسلام ، هذا عَلی عاتِقِهِ ، وهذا عَلی عاتِقِهِ ، وهُوَ یَلثِمُ هذا مَرَّهً ، ویَلثِمُ هذا مَرَّهً ، حَتَّی انتَهی إلَینا ، فَقالَ لَهُ رَجُلٌ : یا رَسولَ اللّهِ! إنَّکَ تُحِبُّهُما؟
فَقالَ : مَن أحَبَّهُما فَقَد أحَبَّنی ، ومَن أبغَضَهُما فَقَد أبغَضَنی . (3) .
1- .شرح الأخبار : ج 3 ص 114 ح 1058 .
2- .سنن ابن ماجه : ج 1 ص 51 ح 143 ، مسند ابن حنبل : ج 3 ص 137 ح 7881 ، المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 188 ح 4799 ، فضائل الصحابه للنسائی : ص 20 ح 65 ، السنن الکبری : ج 4 ص 46 ح 6894 وفیها «من أحبّهما» بدل «من أحبّ الحسن والحسین» ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 48 ح 2645 و 2648 ، المعجم الأوسط : ج 5 ص 102 ح 4795 ، مسند أبی یعلی : ج 5 ص 449 ح 6187 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 198 ح 3170 و ج 14 ص 151 ح 3467 و ص 152 ح 3469 و ص 132 ح 3427 عن ابن عبّاس ، کنزالعمّال : ج 12 ص 116 ح 34268 ؛ الأمالی للطوسی : ص 251 ح 446 ، شرح الأخبار : ج 3 ص 76 ح 1000 ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 381 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 264 ح 17 .
3- .مسند ابن حنبل : ج 3 ص 441 ح 9679 ، المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 182 ح 4777 ، تهذیب الکمال : ج 6 ص 228 ، الإصابه : ج 2 ص 62 وفیه «یلیم» بدل «یلثم» ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 199 ح 3173 ؛ المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 382 عن أبی هریره وابن مسعود ، کشف الغمّه : ج 2 ص 273 ، بشاره المصطفی : ص 168 عن ابن عبّاس نحوه ، بحارالأنوار : ج 43 ص 281 ح 48 .
2 / 6فضیلت دوست داشتن آنها و خطر دشمنی با آنان
الف دوستدار خدا و پیامبرش باید آن دو را دوست داشته باشد
102.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :شرح الأخبار به نقل از حسن بن حسین ، به سندش : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، با حسن و حسین علیهماالسلام بیرون آمد و آن گاه فرمود : «هر کس خدا و پیامبرش را دوست دارد ، باید این دو را نیز دوست داشته باشد» .
ب دوستدار آن دو ، دوستدار من و دشمن آنان ، دشمن من است
101.الکافی عن عمر بن یزید :سنن ابن ماجه به نقل از ابو هُرَیره ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر کس حسن و حسین را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر کس آن دو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است .100.الإمام الکاظم علیه السلام :مسند ابن حنبل به نقل از ابو هُرَیره : پیامبر صلی الله علیه و آله با حسن و حسین علیهماالسلام بر ما در آمد . حسن علیه السلام بر یک دوش و حسین علیه السلام بر دوش دیگر ایشان بود و پیامبر صلی الله علیه و آله یک بار این و یک بار آن را می بوسید تا به ما رسید . مردی به ایشان گفت : ای پیامبر خدا ! دوستشان داری ؟
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «هر کس این دو را دوست داشته باشد ، مرا دوست داشته است و هر کس این دو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است» . .
99.تفسیر العیّاشی عن عمّار بن موسی عن الإمام الصادقسیر أعلام النبلاء عن عبد اللّه :رَأَیتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله أخَذَ بِیَدِ الحَسَنِ وَالحُسَینِ علیهماالسلام ، ویَقولُ : هذانِ ابنایَ ؛ فَمَن أحَبَّهُما فَقَد أحَبَّنی ، ومَن أبغَضَهُما فَقَد أبغَضَنی . (1)98.دعائم الإسلام :المعجم الکبیر عن الحارث عن علیّ علیه السلام عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله فی شَأنِ الإِمامِ الحُسَینِ علیه السلام : مَن أَحَبَّ هذا فَقَد أحَبَّنی . (2)97.الکافی عن زراره عن الإمام الباقر علیه السلام ، قاشرح الأخبار عن عبداللّه بن عبّاس :دَخَلتُ عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله وهُوَ فی مَنزِلِ عائِشَهَ ، وهُوَ مُحتَبٍ (3) ، وحَولَهُ أزواجُهُ ، فَبَینَما نَحنُ کَذلِکَ ، إذ أقبَلَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ علیه السلام بِالبابِ ، فَأَذِنَ لَهُ ، فَدَخَلَ ، فَلَمّا رَآهُ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله قالَ : مَرحَبا یا أبَا الحَسَنِ ، مَرحَبا یا أخی وَابنَ عَمّی ، وناوَلَهُ یَدَهُ ، فَصافَحَهُ ، وقَبَّلَ عَلِیٌّ علیه السلام بَینَ عَینَی رَسولِ اللّهِ ، وقَبَّلَهُ رَسولُ اللّهِ ، ثُمَّ أجلَسَهُ عَن یَمینِهِ ، وقالَ : ما فَعَلَ ابنایَ الحَسَنُ وَالحُسَینُ؟ قالَ : مَضَیا إلی بَیتِ اُمِّ سَلَمَهَ یَطلُبانِ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله .
فَبَینَما نَحنُ کَذلِکَ ، إذ قالوا : [إنَّ] عُثمانَ وعُمَرَ وأبا بَکرٍ وجَماعَهً مِن أصحابِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله بِالبابِ ، فَأَذِنَ لَهُم ، وتَفَرَّقَ أزواجُهُ ، ودَخَلوا ، فَسَلَّموا وجَلَسوا .
ثُمَّ أقبَلَ أبو ذَرٍّ وسَلمانُ ، فَأَذِنَ لَهُما ، فَدَخَلا فَسَلَّما عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، فَصافَحَهُما ، فَقَبَّلا بَینَ عَینَی رَسولِ اللّهِ ، وأوسَعَ أبو بَکرٍ وعُمَرُ لَهُما ، فَهَوَیا إلی عَلِیٍّ علیه السلام .
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : یَجلِسانِ إلی مَن یُحِبُّهُما ویُحِبّانِهِ .
ثُمَّ أقبَلَ بِلالٌ ومَعَهُ الحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلام فَدَخَلَ .
فَقالَ لَهُما رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : مَرحَبا بِحَبیبَیَّ وَابنَی حَبیبَیَّ ، فَقَبَّلَ بَینَ أعیُنِهِما ، وجَلَسا بَینَ یَدَیهِ ، ثُمَّ قاما یَدخُلانِ إلی عائِشَهَ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : أحِبّیهِما یا عائِشَهُ ، وَامحَضیهِمَا (4) المَحَبَّهَ؛ فَإِنَّهُما ثَمَرَهَ فُؤادی ، وسَیِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّهِ ، ما أحَبَّهُما أحَدٌ إلّا أحَبَّهُ اللّهُ ، ولا أبغَضَهُما أحَدٌ إلّا أبغَضَهُ اللّهُ ، مَن أحَبَّهُما فَقَد أحَبَّنی ، ومَن أحَبَّنی فَقَد أحَبَّ اللّهَ ، ومَن أبغَضَهُما فَقَد أبغَضَنی ، ومَن أبغَضَنی فَقَد أبغَضَ اللّهَ ، وکَأَنّی أری ما یُرتَکَبُ مِنهُما ، وذلِکَ فی سابِقِ عِلمِ اللّهِ عز و جل ، وکَأَنّی أری مَقعَدَهُما مِنَ الجَنَّهِ ، ومَقعَدَ مَن أبغَضَهُما مِنَ النّارِ ، وَالَّذی نَفسی بِیَدِهِ ، لَیُکِبُّ اللّهُ عَدُوَّهُما ومُبغِضیهِما فِی النّارِ عَلی وُجوهِهِم . (5) .
1- .سیر أعلام النبلاء : ج 3 ص 284 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 151 ح 3466 عن ابن مسعود ، ذخائر العقبی : ص 216 ؛ کشف الغمّه : ج 2 ص 222 کلاهما نحوه .
2- .المعجم الکبیر : ج 3 ص 47 ح 2643 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 125 ح 34312 .
3- .احتبی الرجل : إذا جمع ظهره وساقیه بعمامته ، وقد یحتبی بیدیه (لسان العرب : ج 14 ص 161 «حبا») .
4- .المحض : الخالص الذی لم یخالطه غیره (المصباح المنیر : ص 565 «محض») .
5- .شرح الأخبار : ج 3 ص 107 ح 1044 .
96.الإمام الصادق علیه السلام :سیر أعلام النبلاء به نقل از عبد اللّه : دیدم که پیامبر صلی الله علیه و آله دست حسن و حسین علیهماالسلام را گرفته و می فرماید : «این دو ، پسران من هستند . هر کس این دو را دوست داشته باشد ، مرا دوست داشته است و هر کس این دو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است» .95.الکافی عن حمّاد بن عثمان :المعجم الکبیر به نقل از حارث ، از امام علی علیه السلام ، از پیامبر صلی الله علیه و آله در شأن امام حسین علیه السلام : هر کس این را دوست بدارد، مرا دوست داشته است .94.الإمام زین العابدین علیه السلام :شرح الأخبار به نقل از عبد اللّه بن عبّاس : بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله که در خانه عایشه بود ، در آمدم . پیامبر صلی الله علیه و آله چمباتمه نشسته بود و همسرانش گردش بودند که در این میان ، علی بن ابی طالب علیه السلام جلوی در آمد و چون پیامبر صلی الله علیه و آله اجازه داد ، داخل شد . وقتی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله او را دید ، فرمود : «خوش آمدی ، ای ابو الحسن ! آفرین ، ای برادر و پسرعموی من!» و دستش را به او داد و با هم دست دادند و علی علیه السلام میان دو چشم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را بوسید و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله هم او را بوسید و او را در سمت راست خود نشاند و فرمود : «دو پسرم ، حسن و حسین ، چه می کنند؟» .
گفت : به خانه امّ سلمه رفته اند و در پی پیامبر خدا هستند .
در این میان بودیم که گفتند : عثمان و عمر و ابو بکر و گروهی از یاران پیامبر خدا جلوی در هستند . پیامبر صلی الله علیه و آله به آنها اجازه داد و همسرانش متفرّق و آنها داخل شدند و سلام دادند و نشستند .
سپس ابو ذر و سلمان ، پیش آمدند و [پیامبر صلی الله علیه و آله ] به آن دو نیز اجازه ورود داد و آن دو داخل شدند و بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله سلام دادند . پیامبر صلی الله علیه و آله با آن دو ، دست داد و آن دو میان چشمان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را بوسیدند و ابو بکر و عمر ، برایشان جا باز کردند ؛ امّا آن دو کنار علی علیه السلام نشستند .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «در کنار کسی می نشینند که دوستشان دارد و آن دو نیز او را دوست دارند» .
سپس بلال و همراه او ، حسن و حسین علیهماالسلام آمدند و داخل شدند و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به آن دو (حسن و حسین علیهماالسلام) فرمود : «آفرین بر دو محبوبم و پسران دو محبوبم [علی و فاطمه]!» و میان چشمانشان را بوسید و آن دو ، پیش روی پیامبر صلی الله علیه و آله نشستند و سپس برخاستند تا بر عایشه در آیند که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمود : «ای عایشه ! این دو را دوست بدار و خالصانه هم دوست بدار ، که هر دو ، میوه دل من و سَرور جوانان بهشتی اند . هیچ کس این دو را دوست نمی دارد ، جز آن که خداوند ، او را دوست خواهد داشت و هیچ کس این دو را دشمن نمی دارد ، جز آن که خداوند ، دشمنش خواهد داشت . هر کس این دو را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر کس مرا دوست بدارد ، خدا را دوست داشته است . هر کس این دو را دشمن بدارد ، مرا دشمن داشته است و هر کس مرا دشمن بدارد ، خدا را دشمن داشته است . گویی می بینم که با این دو ، چه می کنند و این ، در علم پیشین خداست و گویی جایگاهشان را در بهشت می بینم و نیز جایگاه دشمنانشان را در دوزخ . سوگند به کسی که جانم در دست اوست ، خداوند ، دشمن و بدخواه این دو را به رو ، در آتش می اندازد!» . .
ج مَن أحَبَّنی فَلیُحِبَّهُما93.الإمام علیّ علیه السلام :السنن الکبری للنسائی عن عبداللّه :کانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله یُصَلّی ، فَإِذا سَجَدَ وَثَبَ الحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلام عَلی ظَهرِهِ ، فَإِذا أرادوا (1) أن یَمنَعوهُما أشارَ إلَیهِم أن دَعوهُما ، فَلَمّا صَلّی وَضَعَهُما فی حِجرِهِ ، ثُمَّ قالَ : مَن أحَبَّنی فَلیُحِبَّ هذَینِ . (2) .
1- .فی المصدر : «أراد» ، والتصویب من المصادر الاُخری .
2- .السنن الکبری للنسائی : ج 5 ص 50 ح 8170 ، فضائل الصحابه للنسائی : ص 20 ح 67 ، صحیح ابن خزیمه : ج 2 ص 48 ح 887 ، مسند أبی یعلی : ج 5 ص 26 ح 4996 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 200 ح 3175 ، ذخائر العقبی : ص 229 ؛ المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 384 ، شرح الأخبار : ج 3 ص 102 ح 1034 نحوه وکلاهما عن أبی هریره ، بحارالأنوار : ج 43 ص 283 ح 49 .
ج دوستدار من ، آن دو را دوست بدارد
92.الدعاء عن عباده بن الصامت :السنن الکبری، نسایی به نقل از عبد اللّه : پیامبر صلی الله علیه و آله نماز می خواند و چون به سجده رفت ، حسن و حسین علیهماالسلامبر پشتش پریدند و چون خواستند آن دو را باز دارند ، پیامبر صلی الله علیه و آله اشاره کرد که رهایشان بگذارند و چون نماز خواند ، آن دو را در دامانش نهاد و سپس فرمود : «هر کس مرا دوست دارد ، باید این دو را دوست داشته باشد» . .
91.عنه صلی الله علیه و آله :صحیح ابن حبّان عن عبداللّه :کانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله یُصَلّی وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلام یَثِبانِ عَلی ظَهرِهِ ، فَیُباعِدُهُمَا النّاسُ .
فَقالَ صلی الله علیه و آله : دَعوهُما بِأَبی هُما واُمّی ، مَن أحَبَّنی فَلیُحِبَّ هذَینِ . (1)90.عنه صلی الله علیه و آله :الإرشاد عن ابن مسعود :کانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله یُصَلّی ، فَجاءَهُ الحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلامفَارتَدَفاهُ ، فَلَمّا رَفَعَ رَأسَهُ أخَذَهُما أخذا رَفیقا ، فَلَمّا عادَ عادا ، فَلَمَّا انصَرَفَ أجلَسَ هذا عَلی فَخِذِهِ [ الأَیمَنِ ] (2) ، وهذا عَلی فَخِذِهِ [ الأَیسَرِ ] (3) ، وقالَ : مَن أحَبَّنی فَلیُحِبَّ هذَینِ . (4)89.عنه صلی الله علیه و آله :تاریخ دمشق عن یعلی :جاءَ الحَسَنُ وَالحُسَینُ یَسعَیانِ إلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، فَأَخَذَ أحَدَهُما فَضَمَّهُ إلی إبطِهِ ، وأخَذَ الآخَرَ فَضَمَّهُ إلی إبطِهِ الآخَرِ .
وقالَ : هذانِ رَیحانَتایَ مِنَ الدُّنیا ، مَن أحَبَّنی فَلیُحِبَّهُما . 5 .
1- .صحیح ابن حبّان : ج 15 ص 427 ح 6970 ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 47 ح 2644 ، المصنّف لابن أبی شیبه : ج 7 ص 511 ح 1 ، السنن الکبری : ج 2 ص 373 ح 3424 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 202 ح 3177 والثلاثه الأخیره عن زرّ بن حبیش ، حلیه الأولیاء : ج 8 ص 305 ، المناقب لابن المغازلی : ص 376 ح 424 عن عبداللّه بن مسعود والأربعه الأخیره نحوه ، کنزالعمّال : ج 12 ص 121 ح 34292 ؛ شرح الأخبار : ج 3 ص 76 ح 1001 عن أبی ذرّ نحوه .
2- .ما بین المعاقیف أثبتناه من بحارالأنوار .
3- .الإرشاد : ج 2 ص 28 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 275 ح 43 .
4- .تاریخ دمشق : ج 13 ص 212 ح 3203 ، ذخائر العقبی : ص 217 عن سعید بن راشد ؛ کشف الغمّه : ج 2 ص 272 .
88.عنه صلی الله علیه و آله :صحیح ابن حبّان به نقل از عبد اللّه : پیامبر صلی الله علیه و آله نماز می خواند و حسن و حسین علیهماالسلامبر پشتش می پریدند و مردم ، آن دو را دور می کردند .
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «این دو را وا نهید . پدر و مادرم فدایشان باد ! هر کس مرا دوست می دارد ، این دو را هم دوست بدارد» .87.رسول اللّه صلی الله علیه و آله ( لأَِنَسِ بنِ مالِکٍ ) الإرشاد به نقل از ابن مسعود : پیامبر صلی الله علیه و آله نماز می خواند که حسن و حسین علیهماالسلامآمدند و هر دو پشت سر هم [بر پشت پیامبر صلی الله علیه و آله ] سوار شدند و پیامبر صلی الله علیه و آله هنگامی که سرش را بلند کرد ، آن دو را به نرمی گرفت [و روی زمین نهاد] و چون دوباره به سجده رفت ، آن دو نیز باز گشتند . وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله نماز را به پایان بُرد ، این را بر ران راستش و آن را بر ران چپش نشاند و فرمود : «هر کس مرا دوست می دارد ، باید این دو را هم دوست داشته باشد» .86.عنه علیه السلام :تاریخ دمشق به نقل از یَعلی : حسن و حسین علیهماالسلام با شتاب به سوی پیامبر صلی الله علیه و آله آمدند و پیامبر صلی الله علیه و آله ، یکی از آنها را به یک بغل و دیگری را به بغل دیگرش گرفت و فرمود : «این دو ، دسته گل های من از دنیا هستند . هر کس مرا دوست می دارد ، باید این دو را هم دوست داشته باشد» . .
85.الإمام علیّ علیه السلام :کامل الزیارات عن أبی ذرّ الغفاری :أمَرَنی رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله بِحُبِّ الحَسَنِ وَالحُسِینِ علیهماالسلام ، فَأَنَا اُحِبُّهُما واُحِبُّ مَن یُحِبُّهُما لِحُبِّ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله إیّاهُما . (1)د طوبی لِمَن أحَبَّهُما84.فلاح السائل عن جمیل بن درّاج :الأمالی للطوسی عن الحسین بن زید بن علیّ عن أبی عبداللّه جعفر بن محمّد الصادق عن أبیه عن أبیه علیّ بن الحسین [زین العابدین] علیهم السلام :کُنتُ أمشی خَلفَ عَمِّیَ الحَسَنِ وأبِیَ الحُسَینِ علیهماالسلامفی بَعضِ طُرُقاتِ المَدینَهِ فِی العامِ الَّذی قُبِضَ فیهِ عَمِّیَ الحَسَنُ علیه السلام ، وأنَا یَومَئِذٍ غُلامٌ لَم اُراهِق أو کِدتُ ، فَلَقِیَهُما جابِرُ بنُ عَبدِ اللّهِ وأنَسُ بنُ مالِکٍ الأَنصارِیّانِ فی جَماعَهٍ من قُرَیشٍ وَالأَنصارِ ، فَما تَمالَکَ جابِرُ بنُ عَبدِ اللّهِ حَتّی أکَبَّ عَلی أیدیهِما وأرجُلِهِما یُقَبِّلُهُما .
فَقالَ رَجُلٌ مِن قُرَیشٍ کانَ نَسیبا لِمَروانَ : أتَصنَعُ هذا یا أبا عَبدِ اللّهِ ، وأنتَ فی سِنِّکَ هذا ، ومَوضِعِکَ مِن صُحبَهِ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ؟ وکانَ جابِرٌ قَد شَهِدَ بَدرا ، فَقالَ لَهُ : إلَیکَ عَنّی! فَلَو عَلِمتَ یا أخا قُرَیشٍ مِن فَضلِهِما ومَکانِهِما ما أعلَمُ لَقَبَّلتَ ما تَحتَ أقدامِهِما مِنَ التُّرابِ .
ثُمَّ أقبَلَ جابِرٌ عَلی أنَسِ بنِ مالِکٍ ، فَقالَ : یا أبا حَمزَهَ ، أخبَرَنی رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله فیهِما بِأَمرٍ ما ظَنَنتُهُ أنَّهُ یَکونُ فی بَشَرٍ . قالَ لَهُ أنَسٌ : وبِماذا أخبَرَکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ؟
فَانطَلَقَ الحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلام ، ووَقَفتُ أنَا أسمَعُ مُحاوَرَهَ القَومِ ، فَأَنشَأَ جابِرٌ یُحَدِّثُ .
قالَ : بَینا رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله ذاتَ یَومٍ فِی المَسجِدِ ، وقَد خَفَّ مَن حَولَهُ ، إذ قالَ لی : یا جابِرُ ، ادعُ لی حَسَنا وحُسَینا ، وکانَ صلی الله علیه و آله شَدیدَ الکَلَفِ (2) بِهِما ، فَانطَلَقتُ فَدَعَوتُهُما . وأقبَلتُ أحمِلُ هذا مَرَّهً وهذا اُخری حَتّی جِئتُهُ بِهِما ، فَقالَ لی وأنَا أعرِفُ السُّرورَ فی وَجهِهِ لَمّا رَأی مِن مَحَبَّتی لَهُما وتَکریمی إیّاهُما : أتُحِبُّهُما یا جابِرُ؟ فَقُلتُ : وما یَمنَعُنی مِن ذلِکَ ، فِداکَ أبی واُمّی ، وأنَا أعرِفُ مَکانَهُما مِنکَ!
قالَ : أفَلا اُخبِرُکَ عَن فَضلِهِما ؟ قُلتُ : بَلی بِأَبی أنت واُمّی .
قالَ : إنَّ اللّهَ تَعالی لَمّا أحَبَّ أن یَخلُقَنی ، خَلَقَنی نُطفَهً بَیضاءَ طَیِّبَهً ، فَأَودَعَها صُلبَ أبی آدَمَ علیه السلام ، فَلَم یَزَل یَنقُلُها مِن صُلبٍ طاهِرٍ إلی رَحِمٍ طاهِرٍ إلی نوحٍ وإبراهیمَ علیهماالسلام ، ثُمَّ کَذلِکَ إلی عَبدِ المُطَّلِبِ ، فَلَم یُصِبنی مِن دَنَسِ الجاهِلِیَّهِ ، ثُمَّ افتَرَقَت تِلکَ النُّطفَهُ شَطرَینِ : إلی عَبدِ اللّهِ وأبی طالِبٍ ، فَوَلَدَنی أبی ، فَخَتَمَ اللّهُ بِیَ النُّبُوَّهَ ، ووُلِدَ عَلِیٌّ ، فَخُتِمَت بِهِ الوَصِیَّهُ ، ثُمَّ اجتَمَعَتِ النُّطفَتانِ مِنّی ومِن عَلِیٍّ ، فَوَلَدنَا الجُهرَ وَالجَهیرَ الحَسَنَینِ ، فَخَتَمَ اللّهُ بِهِما أسباطَ النُّبُوَّهِ ، وجَعَلَ ذُرِّیَّتی مِنهُما ، وَالَّذی یَفتَحُ مَدینهَ أو قالَ : مَدائِنَ الکُفرِ ، فَمِن ذُرِّیَّهِ هذا وأشارَ إلَی الحُسَینِ علیه السلام رَجُلٌ یَخرُجُ فی آخِرِ الزَّمانِ یَملَأُ الأَرضَ عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلما وجَورا ، فَهُما طاهِرانِ مُطَهَّرانِ ، وهُما سَیِّدا شَبابِ أهلِ الجَنَّهِ ، طوبی لِمَن أحَبَّهُما وأباهُما واُمَّهُما ، ووَیلٌ لِمَن حارَبَهُم وأبغَضَهُم . (3) .
1- .کامل الزیارات : ص 113 ح 118 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 269 ح 28 .
2- .الکلف : الإیلاع بالشیء ، کلِف بهذا الأمر ، وبهذه الجاریه فهو بها کلِفٌ ومکلّف (العین : ص 716 «کلف») .
3- .الأمالی للطوسی : ص 499 ح 1095 ، الصراط المستقیم : ج 2 ص 34 ، تأویل الآیات الظاهره : ج 1 ص 379 ح 16 کلاهما نحوه ، بحارالأنوار : ج 37 ص 44 ح 22 .
83.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :کامل الزیارات به نقل از ابو ذر غِفاری : پیامبر صلی الله علیه و آله مرا به دوست داشتن حسن و حسین علیهماالسلامفرمان داد و من ، آن دو را دوست می دارم و نیز هر کس را که به خاطر دوست داشتن پیامبر صلی الله علیه و آله ، آن دو را دوست می دارد .
د خوشا به حال دوستدارشان!
82.الإمام الصادق علیه السلام :الأمالی ، طوسی به نقل از حسین بن زید بن علی ، از امام صادق ، از پدرش امام باقر ، از پدرش امام زین العابدین علیهم السلام : من پشت سر عمویم حسن علیه السلام و پدرم حسین علیه السلام ، در سالی که عمویم حسن علیه السلام وفات کرد ، در یکی از کوچه های مدینه راه می رفتم و من در آن روزها ، جوانی نابالغ یا نزدیک به بلوغ بودم . جابر بن عبد اللّه و اَنَس بن مالک انصاری ، با گروهی از قریش و انصار ، آن دو (عمو و پدرم) را دیدند و جابر بن عبد اللّه ، نتوانست خود را نگاه دارد و خود را بر دست و پای آن دو انداخت و آنها را بوسید .
مردی از قریش که خویشاوند مروان بود ، [به جابر] گفت : ای ابو عبد اللّه ! با این سن و جایگاهت در کنار پیامبر خدا ، چنین کاری می کنی؟ و جابر [صحابی ای بود که] در غزوه بدر ، حضور داشت .
جابر به آن مرد گفت : از من دور شو ، ای برادر قریشی! اگر فضیلت و مکانت این دو را چنان که من می دانم می دانستی ، خاک زیر پایشان را می بوسیدی .
سپس جابر ، رو به انس بن مالک کرد و گفت : ای ابو حمزه ! پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در باره این دو به من فرمانی داده که گمان نمی کنم در باره هیچ کس دیگری فرموده باشد .
انس گفت : ای ابو عبد اللّه ! چه چیز را [درباره آنها] به تو خبر داده است؟
حسن و حسین علیهماالسلام رفتند و من ایستادم تا گفتگوی آنها را بشنوم . جابر ، سخن آغاز کرد و گفت : روزی پیامبر صلی الله علیه و آله در مسجد نشسته بود . گردش که خلوت شد ، به من فرمود : «ای جابر ! حسن و حسین را برایم فرا بخوان» و پیامبر صلی الله علیه و آله شیفته آن دو بود .
من رفتم و آن دو را فرا خواندم و گاه یکی از آنها و گاه دیگری را بر دوش کشیدم تا هر دو را نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آوردم .
پیامبر صلی الله علیه و آله که شادی را در چهره اش می خواندم ، وقتی محبّت و بزرگداشت مرا نسبت به آنها دید ، فرمود : «ای جابر ! آیا این دو را دوست می داری؟» .
گفتم : چه چیزی مرا از این ، باز بدارد پدر و مادرم فدایت باد ، در حالی که من جایگاه این دو را نزد تو می دانم؟
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «آیا از فضیلت این دو ، آگاهت نکنم؟» .
گفتم : چرا ، پدر و مادرم فدایت باد !
فرمود: «هنگامی که خداوند خواست مرا بیافریند ، مرا نطفه ای سفید و پاک آفرید و آن را در پشت پدرم آدم علیه السلام قرار داد و پیوسته آن را از پشتی پاک به رحِمی پاکیزه منتقل کرد تا به نوح و ابراهیم و نیز عبد المطّلب رسید . از این رو ، از آلودگی جاهلیت ، هیچ به من نرسید .
سپس آن نطفه ، دو پاره شد و [از عبد المطّلب] به عبد اللّه و ابو طالب رسید و من از پدرم [عبد اللّه ] به دنیا آمدم و خدا ، نبوّت را به من ختم کرد و علی نیز [از ابو طالب] متولّد شد و وصایت ، به او ختم شد . سپس دو نطفه از من و علی به هم آمدند و دو نیکوروی ، حسن و حسین ، از ما متولّد شدند و خداوند ، آن دو را آخرین سِبط پیامبران قرار داد و ذریّه ام را از آنها قرار داد و آن که شهر (/ شهرهای) کفر را فتح می کند، مردی از نسل این است» و به امام حسین علیه السلام اشاره کرد [و افزود : ]«در آخرزمان ، خروج می کند و زمین را از عدلْ آکنده می کند ، همان گونه که از بیداد و ستم ، پر شده است . این دو ، پاک و مطهّرند و سَروران جوانان بهشتی اند . خوشا به حال آنان که این دو و پدر و مادرشان را دوست دارند و وای بر ستیزه جوی و دشمن با آنان!» . .
ه دُعاءُ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله لِمَن أحَبَّهُما وعَلی مَن أبغَضَهُما81.الإمام علیّ علیه السلام :الإرشاد عن سلمان عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله فِی الحَسَنِ وَالحُسَینِ علیهماالسلام : اللّهُمَّ إنّی اُحِبُّهُما فَأَحِبَّهُما ، وأحِبَّ مَن أحَبَّهُما . (1)80.عیسی علیه السلام ( فی مَواعِظِهِ لأَِصحابِهِ ) المناقب لابن شهرآشوب عن أبی الحویرث عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :اللّهُمَّ أحِبَّ حَسَنا وحُسَینا ، وأحِبَّ مَن یُحِبُّهُما . (2)79.عنه علیه السلام ( مِن وَصِیَّتِهِ لاِبنِهِ الحَسَنِ علیه السلام ) کفایه الأثر عن عبداللّه بن العبّاس :دَخَلتُ عَلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله وَالحَسَنُ عَلی عاتِقِهِ وَالحُسَینُ عَلی فَخِذِهِ ، یَلثِمُهُما ویُقَبِّلُهُما ، ویَقولُ : اللّهُمَّ والِ مَن والاهُما ، وعادِ مَن عاداهُما (3) . (4)و جَزاءُ حُبِّهِما وبُغضِهِما78.الإمام علیّ علیه السلام :المعجم الکبیر عن سلمان عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله فِی الحَسَنَینِ علیهماالسلام : مَن أحَبَّهُما أحبَبتُهُ ، ومَن أحبَبتُهُ أحَبَّهُ اللّهُ ، ومَن أحَبَّهُ اللّهُ أدخَلَهُ جَنّاتِ النَّعیمِ ، ومَن أبغَضَهُما أو بَغی (5) عَلَیهِما أبغَضتُهُ ، ومَن أبغَضتُهُ أبغَضَهُ اللّهُ ، ومَن أبغَضَهُ اللّهُ أدخَلَهُ عذَابَ جَهَنَّمَ ، ولَهُ عَذابٌ مُقیمٌ . (6) .
1- .الإرشاد : ج 2 ص 27 ، العدد القویّه : ص 352 ح 13 ، روضه الواعظین : ص 183 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 275 ح 42 ؛ المعجم الکبیر : ج 3 ص 49 ح 2652 عن أبی هریره وکلّها نحوه ، کنزالعمّال : ج 13 ص 666 ح 37697 .
2- .المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 383 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 281 ح 48 .
3- .فی المصدر : «عادهما» ، والتصویب من النسخ الاُخری للمصدر .
4- .کفایه الأثر : ص 16 ، مستدرک الوسائل : ج 10 ص 276 ح 12009 نقلاً عن الغیبه لابن شاذان ، بحارالأنوار : ج 36 ص 285 ح 107 .
5- .بَغی علیه : علا وظلم وعدل عن الحقّ (القاموس المحیط : ج 4 ص 304 «بغی») .
6- .المعجم الکبیر : ج 3 ص 50 ح 2655 ، تاریخ أصبهان : ج 1 ص 82 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 156 ح 3479 ، فرائد السمطین : ج 2 ص 97 ح 408 ، کفایه الطالب : ص 422 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 119 ح 34284 ؛ الإرشاد : ج 2 ص 28 ، شرح الأخبار : ج 3 ص 101 ح 1032 ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 382 عن أنس بن مالک ، روضه الواعظین : ص 183 والأربعه الأخیره نحوه ، بحارالأنوار : ج 42 ص 280 ح 48 .
ه دعای پیامبر صلی الله علیه و آله برای دوستدار آن دو و نفرین ایشان بر دشمن آن دو
77.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :الإرشاد به نقل از سلمان ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله درباره امام حسن و امام حسین علیهماالسلام : خدایا! من ، آن دو را دوست می دارم . پس تو نیز آنها را دوست بدار و دوستدار آنها را نیز دوست بدار .76.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :المناقب ، ابن شهرآشوب به نقل از ابو حویرث ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : خدایا! حسن و حسین را دوست بدار و نیز هر کس را که آن دو را دوست بدارد .75.عنه علیه السلام :کفایه الأثر به نقل از عبد اللّه بن عبّاس : بر پیامبر صلی الله علیه و آله در آمدم و حسن علیه السلام بر دوش و حسین علیه السلام بر رانش نشسته بود و پیامبر صلی الله علیه و آله ، لب و روی آنان را می بوسید و می فرمود : «خدایا! با هر کس که این دو را دوست می دارد ، دوستی کن و با هر کس که با آنان دشمنی می کند ، دشمنی کن» .
و جزای دوستی و دشمنی با آنها
74.الإمام الصادق علیه السلام :المعجم الکبیر به نقل از سلمان ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در باره امام حسن و امام حسین علیهماالسلام : هر کس آن دو را دوست بدارد ، من او را دوست دارم و هر که را من دوست بدارم ، خداوند ، او را دوست خواهد داشت و هر که را خدا دوست بدارد ، او را به بهشت نعمت های جاودانش در می آورد و هر کس آن دو را دشمن بدارد یا بر آن دو ستم کند ، او را دشمن می دارم و هر کس را من دشمن بدارم ، خدا او را دشمن خواهد داشت و هر کس خدا او را دشمن بدارد ، به عذاب دوزخش در می آورد و عذابی ماندگار خواهد داشت . .
73.الإمام علیّ علیه السلام :المستدرک علی الصحیحین عن سلمان عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :الحَسَنُ وَالحُسَینُ ابنایَ ، مَن أحَبَّهُما أحَبَّنی ، ومَن أحَبَّنی أحَبَّهُ اللّهُ ، ومَن أحَبَّهُ اللّهُ أدخَلَهُ الجَنَّهَ ، ومَن أبغَضَهُما أبغَضَنی ، ومَن أبغَضَنی أبغَضَهُ اللّهُ ، ومَن أبغَضَهُ اللّهُ أدخَلَهُ النّارَ . (1)72.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :کامل الزیارات عن عبّاس بن الولید عن أبیه عن أبی عبداللّه علیه السلام [الصادق] علیه السلام عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :مَن أبغَضَ الحَسَنَ وَالحُسَینَ جاءَ یَومَ القِیامَهِ ولَیسَ عَلی وَجهِهِ لَحمٌ ، ولَم تَنَلهُ شَفاعَتی . (2)71.سنن الترمذی عن أبی خزامه عن أبیه :سنن الترمذی بإسناده عن علیّ بن أبی طالب علیه السلام :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله أخَذَ بِیَدِ حَسَنٍ وحُسَینٍ ، فَقالَ : مَن أحَبَّنی وأحَبَّ هذَینِ وأباهُما واُمَّهُما کانَ مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القِیامَهِ . (3) .
1- .المستدرک علی الصحیحین : ج 3 ص 181 ح 4776 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 120 ح 34286 ؛ إعلام الوری : ج 1 ص 432 .
2- .کامل الزیارات : ص 115 ح 122 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 270 ح 32 .
3- .سنن الترمذی : ج 5 ص 641 ح 3733 ، مسند ابن حنبل : ج 1 ص 168 ح 576 ، فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 694 ح 1185 ، تاریخ بغداد : ج 13 ص 287 ، اُسد الغابه : ج 4 ص 104 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 196 ح 3163 و 3164 ، المناقب للخوارزمی : ص 138 ح 156 ، تاریخ أصبهان : ج 1 ص 233 الرقم 361 کلّها عن علیّ بن جعفر عن أخیه الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ، ذخائر العقبی : ص 214 ، کنزالعمّال : ج 13 ص 639 ح 37613 ؛ العمده : ص 403 ح 827 وبزیاده «ومات متّبعا لسنّتی» بعد «اُمّهما» ، شرح الأخبار : ج 3 ص 98 ح 1026 ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 382 من دون إسنادٍ إلی أحدٍ من أهل البیت علیهم السلام ، کشف الغمه : ج 1 ص 90 عن الإمام زین العابدین عن أبیه عن جدّه علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 37 ص 72 ح 39 .
70.الإمام الباقر علیه السلام :المستدرک علی الصحیحین به نقل از سلمان ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : حسن و حسین ، پسران من هستند . هر کس آن دو را دوست بدارد ، مرا دوست داشته است و هر کس مرا دوست بدارد ، خداوند دوستش می دارد و هر کس را خدا دوست بدارد ، به بهشتش در می آورد ؛ و هر کس با آن دو ، دشمنی کند ، با من دشمنی کرده و هر کس با من دشمنی کند ، خداوند دشمنش می دارد و هر کس خدا دشمنش بدارد ، به دوزخش در می آورد .69.الإمام الصادق علیه السلام :کامل الزیارات به نقل از عبّاس بن ولید ، از پدرش ، از امام صادق علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر کس حسن و حسین را دشمن بدارد ، روز قیامت ، با چهره ای که گوشتش ریخته ، وارد می شود و شفاعت من به او نمی رسد .68.الإرشاد عن حارثه بن مضرب :سنن الترمذی به سندش ، از امام علی علیه السلام : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله دست حسن و حسین را گرفت و فرمود : «هر کس مرا و این دو و پدر و مادرشان را دوست بدارد ، (1) روز قیامت ، با من و در همان درجه من خواهد بود» . .
1- .در العمده ، این قید هم آمده است : «و پیرو سنّت من بمیرد» .
67.الکافی :المعجم الکبیر بإسناده عن علیّ علیه السلام :إنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله أخَذَ بِیَدِ الحَسَنِ وَالحُسَینِ ، فَقالَ : مَن أحَبَّ هذَینِ وأباهُما واُمَّهُما کانَ مَعی فی دَرَجَتی یَومَ القِیامَهِ . (1)66.الإمام علیّ علیه السلام :کامل الزیارات عن أبی ذرّ الغفاری :رَأَیتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله یُقَبِّلُ الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلاموهُوَ یَقولُ : مَن أحَبَّ الحَسَنَ وَالحُسَینَ وذُرِّیَّتَهُما مُخلِصا لَم تَلفَحِ (2) النّارُ وَجهَهُ ، ولَو کانَت ذُنوبُهُ بِعَدَدِ رَملِ عالِجٍ (3) ، إلّا أن یَکونَ ذَنبُهُ ذَنبا یُخرِجُهُ مِنَ الإِیمانِ . (4)65.الإمام الصادق علیه السلام :الأمالی للصدوق عن حذیفه بن الیمان :رَأَیتُ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله آخِذا بِیَدِ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیهماالسلام ، وهُوَ یَقولُ : یا أیُّهَا النّاسُ! هذَا الحُسَینُ بنُ عَلِیٍّ فَاعرِفوهُ ، فَوَ الَّذی نَفسی بِیَدِهِ ، إنَّهُ لَفِی الجَنَّهِ ، ومُحِبّیهِ فِی الجَنَّهِ ، ومُحِبّی مُحِبّیهِ فِی الجَنَّهِ . (5)ز مَعالِمُ شِدَّهِ حُبِّ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله لَهُما64.عنه علیه السلام :الکافی عن السکونی عن أبی عبداللّه [الصادق] علیه السلام عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :الوَلَدُ الصّالِحُ رَیحانَهٌ مِنَ اللّهِ قَسَمَها بَینَ عِبادِهِ ، وإنَّ رَیحانَتَیَّ مِنَ الدُّنیا الحَسَنُ وَالحُسَینُ . (6) .
1- .. المعجم الکبیر : ج 3 ص 50 ح 2654 ، المعجم الصغیر : ج 2 ص 70 کلاهما عن علیّ بن جعفر عن أخیه الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ، سیر أعلام النبلاء : ج 3 ص 254 عن الإمام زین العابدین عن أبیه عن جدّه علیهم السلام ، کنزالعمّال : ج 12 ص 103 ح 34196 ؛ الأمالی للصدوق : ص 299 ح 337 ، کامل الزیارات : ص 117 ح 128 ، بشاره المصطفی : ص 32 و ص 52 والثلاثه الأخیره عن علیّ بن جعفر عن أخیه الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 37 ص 37 ح 5 .
2- .لفحته النار والسموم بحرّها : أحرقته (الصحاح : ج 1 ص 401 «لفح») .
3- .رملُ عالِج : جبالٌ متواصله یتّصل أعلاها بالدهناء والدهناء بقرب الیمامه وأسفلها بنجد ، ویتّسع اتّساعا کثیرا (المصباح المنیر : ص 425 «علج») .
4- .کامل الزیارات : ص 113 ح 119 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 269 ح 29 .
5- .الأمالی للصدوق : ص 693 ح 950 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 262 ح 6 .
6- .الکافی : ج 6 ص 2 ح 1 وج 5 ص 321 ح 9 عن عمر بن یزید ، عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 27 ح 8 ، صحیفه الإمام الرضا علیه السلام : ص 92 ح 24 کلاهما عن أحمد بن عامر الطائی عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام عنه صلی الله علیه و آله ، کامل الزیارات : ص 115 ح 123 عن أبی بصیر ، عدّه الداعی : ص 76 ، شرح الأخبار : ج 3 ص 114 ح 1057 کلّها نحوه ، بحارالأنوار : ج 43 ص 306 ح 68 ؛ کنزالعمّال : ج 12 ص 120 ح 34287 نقلاً عن الأمثال للعسکری عن الإمام علیّ علیه السلام عنه صلی الله علیه و آله نحوه .
63.الإمام علیّ علیه السلام :المعجم الکبیر به سندش ، از امام علی علیه السلام : پیامبر صلی الله علیه و آله دست حسن و حسین را گرفت و فرمود : «هر کس این دو و پدر و مادرشان را دوست بدارد ، روز قیامت ، با من و در همان درجه من خواهد بود» .62.الإمام الصادق علیه السلام :کامل الزیارات به نقل از ابو ذر غفاری : دیدم که پیامبر صلی الله علیه و آله ، حسن و حسین علیهماالسلام را می بوسد و می گوید : «هر کس حسن و حسین و نسلشان را مخلصانه دوست داشته باشد ، آتش ، صورتش را نمی سوزاند ، حتّی اگر به عدد سنگ ریزه های کوهستانِ عالِج ، (1) گناه داشته باشد ، مگر آن که گناهش ، گناهی باشد که او را از ایمان ، بیرون ببرد» .61.عنه صلی الله علیه و آله :الأمالی ، صدوق به نقل از حُذَیفه بن یمان : پیامبر صلی الله علیه و آله را دیدم که دست حسین بن علی علیه السلام را گرفته و می فرماید : «ای مردم ! این ، حسین بن علی است . او را بشناسید که سوگند به آن که جانم به دست اوست ، او در بهشت است و دوستداران او و دوستدارانِ دوستداران او نیز در بهشت خواهند بود» .
ز نشانه های محبّت شدید پیامبر صلی الله علیه و آله به آن دو
60.عنه صلی الله علیه و آله :الکافی به نقل از سکونی ، از امام صادق علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : فرزند شایسته ، دسته گلی از جانب خداست که میان بندگانش قسمت کرده است و دو دسته گل من از دنیا ، حسن و حسین اند . .
1- .کوهستان عالِج ، بسیار پهناور است و از دهناء در یمامه واقع در جنوب عربستان تا نجد در شمال عربستان ، کشیده شده است .
59.عنه صلی الله علیه و آله :صحیح البخاری عن عبداللّه بن عمر عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله فِی الحَسَنَینِ علیهماالسلام : هُما رَیحانَتایَ مِنَ الدُّنیا . (1)58.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :المعجم الکبیر عن أبی أیّوب الأنصاری :دَخَلتُ عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلامیَلعَبانِ بَینَ یَدَیهِ وفی حِجرِهِ ، فَقُلتُ : یا رَسولَ اللّهِ أتُحِبُّهُما؟
قالَ : وکَیفَ لا اُحِبُّهُما وهُما رَیحانَتایَ مِنَ الدُّنیا ، أشُمُّهُما (2) ؟!57.الفقه المنسوب للإمام الرضا علیه السلام :السنن الکبری للنسائی عن أنس بن مالک :دَخَلنا ورُبَّما قالَ : دَخَلتُ عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله وَالحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلامیَنقَلِبانِ عَلی بَطنِهِ ، ویَقولُ : رَیحانَتی مِن هذِهِ الاُمَّهِ . (3) .
1- .صحیح البخاری : ج 3 ص 1371 ح 3543 و ج 5 ص 2234 ح 5648 ، سنن الترمذی : ج 5 ص 657 ح 3770 وفیه «إنّ الحسن والحسین»بدل «هما» ، مسند ابن حنبل : ج 2 ص 405 ح 5679 و ص 452 ح 5947 ، فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 782 ح 1390 ، صحیح ابن حبّان : ج 15 ص 426 ح 6969 ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 127 ح 2884 ، المصنّف لابن أبی شیبه : ج 7 ص 514 ح 16 ، مسند أبی یعلی : ج 5 ص 287 ح 5713 ، تهذیب الکمال : ج 6 ص 401 ح 1323 ، مسند الطیالسی : ص 261 ح 1927 ، سیر أعلام النبلاء : ج 3 ص 281 ، اُسد الغابه : ج 2 ص 26 ، الإصابه : ج 2 ص 68 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 129 ح 3420 و ص 130 ح 3421 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 114 ح 34256 ؛ الإرشاد : ج 2 ص 28 عن سلمان وفیه «ابنیّ هذین» بدل «هما» ، کشف الغمّه : ج 2 ص 147 وص 223 ، إعلام الوری : ج 1 ص 432 عن عتبه بن غزوان نحوه ، بحارالأنوار : ج 43 ص 300 ح 63 .
2- .المعجم الکبیر : ج 4 ص 156 ح 3990 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 130 ح 3422 ، عیون الأخبار فی مناقب الأخیار ، سیر أعلام النبلاء : ج 3 ص 282 وفیه «علی صدره» بدل «فی حِجره » ، کنزالعمّال : ج 13 ص 671 ح 37712 نقلاً عن أبی نعیم عن سعد بن مالک ، ولیس فیهما «أشمّهما» : ص 52 نحوه ؛ شرح الأخبار : ج 3 ص 100 ح 1030 عن سعید بن المسیّب نحوه .
3- .السنن الکبری للنسائی : ج 5 ص 150 ح 8529 و ص 49 ح 8167 ، فضائل الصحابه للنسائی : ص 20 ح 64 ، خصائص أمیرالمؤمنین للنسائی : ص 258 ح 143 .
56.تهذیب الأحکام عن عبید بن زراره عن الإمام الصادق ع ( أنَّهُ سَأَلَهُ عَن رَجُلَینِ قامَ أحَدُهُما یُ ) صحیح البخاری به نقل از عبد اللّه بن عمر ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، در باره امام حسن و امام حسین علیهماالسلام : آن دو ، دسته گل های من از دنیا هستند .55.تهذیب الأحکام عن معاویه بن عمّار :المعجم الکبیر به نقل از ابو ایّوب انصاری : بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در آمدم و حسن و حسین علیهماالسلام پیشِ روی ایشان و در دامانش بازی می کردند . گفتم : ای پیامبر خدا ! آیا این دو را دوست می داری؟
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «چگونه این دو را دوست نداشته باشم ، در حالی که ، دسته گل های من از دنیا هستند و من ، آنان را می بویم؟!» .54.مستطرفات السرائر عن برید العجلی :السنن الکبری، نَسایی به نقل از انس بن مالک : بر پیامبر صلی الله علیه و آله وارد شدیم ، (1) در حالی که حسن و حسین علیهماالسلامبر روی شکم ایشان ، این طرف و آن طرف می شدند و پیامبر صلی الله علیه و آله می فرمود : «دو دسته گل من از این امّت!» . .
1- .راوی حدیث از انس بن مالک ، احتمال می دهد که انس گفت : «وارد شدم» .
53.الإمام الباقر علیه السلام ( لَمّا سُئِلَ : أیُّ العِبادَهِ أفضَلُ ؟ ) معانی الأخبار عن حمّاد بن عیسی عن جعفر بن محمّد عن أبیه [الباقر] علیهماالسلام عن جابر بن عبداللّه قال :سَمِعتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَقولُ لِعَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیه السلام قَبلَ مَوتِهِ بِثَلاثٍ : سَلامُ اللّهِ عَلَیکَ أبَا الرَّیحانَتَینِ ، اُوصیکَ بِرَیحانَتَیَّ مِنَ الدُّنیا . (1)52.عنه علیه السلام ( لَمّا سُئِلَ : أیُّ عَمَلٍ أنجَحُ ؟ ) التاریخ الکبیر عن أنس بن مالک عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :أحَبُّ أهلی إلَیَّ الحَسَنُ وَالحُسَینُ . (2)51.الإمام علیّ علیه السلام :سنن الترمذی عن أنس بن مالک :سُئِلَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : أیُّ أهلِ بَیتِکَ أحَبُّ إلَیکَ؟
قالَ : الحَسَنُ وَالحُسَینُ ، وکانَ یَقولُ لِفاطِمَهَ علیهاالسلام : اُدعی لِیَ ابنَیَّ ، فَیَشُمُّهُما ویَضُمُّهُما إلَیهِ . (3)50.عنه صلی الله علیه و آله :عیون أخبار الرضا علیه السلام بإسناده عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله :الحَسَنُ وَالحُسَینُ خَیرُ أهلِ الأَرضِ بَعدی وبَعدَ أبیهِما ، واُمُّهُما أفضَلُ نِساءِ أهلِ الأَرضِ . (4) .
1- .معانی الأخبار : ص 403 ح 69 ، الأمالی للصدوق : ص 198 ح 210 ، روضه الواعظین : ص 169 ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 361 کلاهما عن جابر عنه صلی الله علیه و آله ، بحارالأنوار : ج 43 ص 173 ح 14 ؛ حلیه الأولیاء : ج 3 ص 201 بزیاده «خیرا» فی آخره ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 167 ح 3504 ، المناقب للخوارزمی : ص 141 ح 160 ، کنزالعمّال : ج 11 ص 625 ح 33044 .
2- .التاریخ الکبیر : ج 8 ص 378 ، الصواعق المحرقه : ص 192 ، کنزالعمّال : ج 12 ص 116 ح 34265 کلاهما نقلاً عن الترمذی وفیهما «أهل بیتی» بدل «أهلی» .
3- .سنن الترمذی : ج 5 ص 657 ح 3772 ، مسند أبی یعلی : ج 4 ص 219 ح 4278 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 153 ح 3472 ، ذخائر العقبی : ص 213 ؛ المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 382 ولیس فیه ذیله من «وکان یقول» ، کشف الغمّه : ج 2 ص 146 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 299 ح 62 .
4- .. عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 2 ص 62 ح 252 عن أبی محمّد الحسن بن عبداللّه التمیمی عن الإمام الرضا عن آبائه علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 43 ص 19 ح 5 و ص 264 ح 15 .
49.عنه صلی الله علیه و آله :معانی الأخبار به نقل از حمّاد بن عیسی ، از امام صادق ، از پدرش امام باقر علیهماالسلام ، از جابر بن عبد اللّه : شنیدم پیامبر خدا صلی الله علیه و آله سه روز پیش از رحلتش به علی بن ابی طالب علیه السلام فرمود : «سلام خدا بر تو ، پدر دو دسته گُل ! تو را به [مراقبت از ]دو دسته گلم از دنیا سفارش می کنم» . (1)48.عنه صلی الله علیه و آله :التاریخ الکبیر به نقل از اَنَس بن مالک ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : محبوب ترین افراد خانواده ام در نزد من ، حسن و حسین هستند .47.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :سنن الترمذی به نقل از انس بن مالک : از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله پرسیده شد : کدام یک از افراد خانواده ات ، نزد تو محبوب تر است؟
فرمود : «حسن و حسین» .
و به فاطمه علیهاالسلام می فرمود : «دو پسرم را برایم بیاور» و آن دو را می بویید و به خود می چسباند .46.الإمام الباقر علیه السلام :عیون أخبار الرضا علیه السلام به سندش ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : حسن و حسین ، بهترین افراد [روی] زمین پس از من و پدرشان هستند و مادرشان ، برترینِ زنان ساکن در زمین است . .
1- .در حلیه الأولیاء آمده است : «به خیر ، سفارش می کنم» .
45.سنن الترمذی عن النعمان بن بشیر :المناقب لابن شهرآشوب عن المقداد بن معدی کرب عن رسول اللّه صلی الله علیه و آله فِی الحَسَنِ وَالحُسَینِ علیهماالسلام : هُما وَدیعَتی فی اُمَّتی . (1)44.عنه صلی الله علیه و آله :کامل الزیارات عن عبدالعزیز عن علیّ علیه السلام :کانَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَقولُ : یا عَلِیُّ، لَقَد أذهَلَنی هذانِ الغُلامانِ یَعِنی الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلام أن اُحِبَّ بَعدَهُما أحَدا أبَدا ، إنَّ رَبّی أمَرَنی أن اُحِبَّهُما واُحِبَّ مَن یُحِبُّهُما . (2)43.عنه صلی الله علیه و آله :کامل الزیارات عن عمران بن الحصین :قالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله لی : یا عِمرانُ ، إنَّ لِکُلِّ شَیٍء مَوقِعا مِنَ القَلبِ ، وما وَقَعَ مَوقِعَ هذَینِ الغُلامَینِ مِن قَلبی شَیءٌ قَطُّ .
فَقُلتُ : کُلُّ هذا یا رَسولَ اللّهِ! قالَ : یا عِمرانُ ، وما خَفِیَ عَلَیکَ أکثَرُ ، إنَّ اللّهَ أمَرَنی بِحُبِّهِما . (3)42.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :سنن الترمذی عن البراء :إنَّ النَّبِیَّ صلی الله علیه و آله أبصَرَ حَسَنا وحُسَینا علیهماالسلام ، فَقالَ : اللّهُمَّ إنّی اُحِبُّهُما فَأَحِبَّهُما . (4)41.عنه علیه السلام :المعجم الکبیر عن یعلی بن مرّه :إنَّ حَسَنا وحُسَینا علیهماالسلام أقبَلا یَمشِیانِ إلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، فَلَمّا جاءَ أحَدُهُما جَعَلَ یَدَهُ فی عُنُقِهِ ، ثُمَّ جاءَ الآخَرُ فَجَعَلَ یَدَهُ الاُخری فی عُنُقِهِ ، فَقَبَّلَ هذا ، ثُمَّ قَبَّلَ هذا ، ثُمَّ قالَ : اللّهُمَّ إنّی اُحِبُّهُما فَأَحِبَّهُما . (5) .
1- .المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 387 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 285 ح 50 .
2- .کامل الزیارات : ص 112 ح 116 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 269 ح 26 .
3- .کامل الزیارات : ص 113 ح 117 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 269 ح 27 .
4- .سنن الترمذی : ج 5 ص 661 ح 3782 ، مسند ابن حنبل : ج 3 ص 455 ح 9766 ، فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 775 ح 1371 ، المصنّف لابن أبی شیبه : ج 7 ص 511 ح 2 والثلاثه الأخیره عن أبی هریره ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 40 ح 2618 ، المعجم الأوسط : ج 5 ص 243 ح 5208 کلاهما عن اُسامه بن زید ، المصنّف لعبد الرزّاق : ج 11 ص 141 ح 20143 عن عبداللّه بن عثمان بن خثیم ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 155 ح 3476 کلّها نحوه ، کنزالعمّال : ج 12 ص 119 ح 34280 ؛ کشف الغمّه : ج 2 ص 222 .
5- .المعجم الکبیر : ج 3 ص 32 ح 2587 وج 22 ص 275 ح 703 ، مسند الشهاب : ج 1 ص 50 ح 26 ، سیر أعلام النبلاء : ج 3 ص 255 نحوه .
40.الإمام الصادق علیه السلام :المناقب ، ابن شهرآشوب به نقل از مقداد بن مَعْدی کَرِب ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، در باره امام حسن و امام حسین علیهماالسلام : آن دو ، امانت من نزد امّتم هستند .39.الإمام الرضا علیه السلام :کامل الزیارات به نقل از عبدالعزیز ، از امام علی علیه السلام ، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : ای علی ! این دو پسر (یعنی حسن و حسین علیهماالسلام) محبّت کس دیگری غیر از آن دو را از یاد من برده اند . پروردگارم به من فرمان داده که این دو را دوست بدارم و دوستدارِ آنها را نیز دوست بدارم .38.عنه علیه السلام ( مِن دُعائِهِ عِندَ الشِّدَّهِ ) کامل الزیارات به نقل از عمران بن حصین : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به من فرمود : «ای عمران ! هر چیزی ، جایگاهی در دل دارد و هیچ چیز ، جای این دو پسر (حسن و حسین علیهماالسلام) را در دلم نمی گیرد» .
گفتم : ای پیامبر خدا ! هر چیزی ؟
فرمود : «ای عمران ! آنچه بر تو پنهان مانده ، بیشتر است . همانا خداوند به من فرمان داده که این دو را دوست بدارم» .37.عنه علیه السلام :سنن الترمذی به نقل از بَراء : پیامبر صلی الله علیه و آله حسن و حسین علیهماالسلام را دید و فرمود : «خدایا! من این دو را دوست دارم . تو نیز آنها را دوست داشته باش» .36.عنه علیه السلام :المعجم الکبیر به نقل از یَعلَی بن مُرّه : حسن و حسین علیهماالسلام به سوی پیامبر صلی الله علیه و آله آمدند و یکی از آن دو که رسید ، پیامبر صلی الله علیه و آله دست در گردنش انداخت و دیگری که آمد ، دست دیگرش را در گردن او انداخت . این را بوسید و آن را بوسید و سپس فرمود : «خدایا ! من این دو را دوست می دارم . تو نیز این دو را دوست داشته باش» . .
35.الإمام زین العابدین علیه السلام :سنن الترمذی عن خوله بنت حکیم :خَرَجَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله ذاتَ یَومٍ وهُوَ مُحتَضِنٌ أحَدَ ابنَیِ ابنَتِهِ ، وهُوَ یَقولُ : إنَّکُم لَتُبَخِّلونَ وتُجَبِّنونَ وتُجَهِّلونَ ، وإنَّکُم لَمِن رَیحانِ اللّهِ . (1)34.عنه علیه السلام :سنن ابن ماجه عن یعلی العامری :جاءَ الحَسَنُ وَالحُسَینُ علیهماالسلام یَسعَیانِ إلَی النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله ، فَضَمَّهُما إلَیهِ ، وقالَ : إنَّ الوَلَدَ مَبخَلَهٌ مَجبَنَهٌ . (2)33.الإمام علیّ علیه السلام :المناقب لابن شهرآشوب عن معاویه بن عمّار عن الصادق علیه السلام :دَعَا النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلامقُربَ مَوتِهِ ، فَقَبَّلَهُما وشَمَّهُما وجَعَلَ یَرشُفُهُما وعَیناهُ تَهمِلانِ . (3)32.عنه صلی الله علیه و آله :تاریخ دمشق عن أبی هریره :رَأَیتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَمُصُّ لِسانَ الحُسَینِ بنِ عَلِیٍّ علیه السلام کَما یَمُصُّ الصَّبِیُّ التَّمرَهَ . (4)31.عنه صلی الله علیه و آله :تاریخ دمشق عن أبی هریره :رَأَیتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَمُصُّ لُعابَ الحَسَنِ وَالحُسَینِ علیهماالسلام کَما یَمُصُّ الرَّجُلُ التَّمرَهَ . (5) .
1- .سنن الترمذی : ج 4 ص 317 ح 1910 ، مسند ابن حنبل : ج 10 ص 370 ح 27383 ، فضائل الصحابه لابن حنبل : ج 2 ص 773 ح 1363 ولیس فیهما «وتجهّلون» ، السنن الکبری : ج 10 ص 340 ح 20863 ، المعجم الکبیر : ج 24 ص 240 ح 609 ، مسند الحمیدی : ج 1 ص 160 ح 334 ، مسند إسحاق بن راهویه : ج 5 ص 47 ح 2150 کلّها بزیاده «واللّه » بعد «یقول» ، شرح نهج البلاغه لابن أبی الحدید : ج 16 ص 62 نحوه وفی صدره «قال لحسن وحسین علیهماالسلام» ، کنزالعمّال : ج 16 ص 289 ح 44518 .
2- .سنن ابن ماجه : ج 2 ص 1209 ح 3666 ، المصنّف لابن أبی شیبه: ج 7 ص 512 ح 6 ، کنزالعمّال : ج 13 ص 656 ح 37665 .
3- .المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 383 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 281 ح 48 .
4- .تاریخ دمشق : ج 14 ص 169 وج 13 ص 221 ، مسند ابن حنبل : ج 6 ص 17 ح 16848 ، تهذیب الکمال : ج 6 ص 230 کلاهما عن معاویه نحوه وفیهما «الحسن بن علیّ علیه السلام » بدل «الحسین بن علیّ علیه السلام »؛ بحارالأنوار : ج 45 ص 314 .
5- .تاریخ دمشق : ج 13 ص 223 ، المناقب لابن المغازلی : ص 373 ح 420 ؛ کشف الیقین : ص 328 ح 391 ، المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 385 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 284 ح 50 .
30.عنه صلی الله علیه و آله :سنن الترمذی به نقل از خوله دختر حکیم : روزی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بیرون آمد و در حالی که یکی از دو پسر دخترش [فاطمه علیهاالسلام] را به دامان گرفته بود ، فرمود : «شما [فرزندان ، پدرانتان را] به بخل و بیم و جهل ، وا می دارید (1) و با این همه ، از دسته گل های خدایی هستید» . (2)29.عنه صلی الله علیه و آله :سنن ابن ماجه به نقل از یَعلی عامری : حسن و حسین علیهماالسلامشتابان به سوی پیامبر صلی الله علیه و آله آمدند و پیامبر صلی الله علیه و آله آن دو را به خود چسباند و فرمود : «فرزند ، سبب بخل و بیم است» .28.عنه صلی الله علیه و آله :المناقب ، ابن شهرآشوب به نقل از معاویه بن عمّار ، از امام صادق علیه السلام : پیامبر صلی الله علیه و آله در نزدیکی رحلتش ، حسن و حسین علیهماالسلام را فرا خواند و آن دو را بوسید و بویید و مکید ، در حالی که از چشمانش اشک سرازیر بود .27.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :تاریخ دمشق به نقل از ابو هُرَیره : دیدم که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، زبان حسین بن علی را می مکد ، آن گونه که کودکی خرما را می مکد . (3)26.عنه علیه السلام :تاریخ دمشق به نقل از ابو هُرَیره : دیدم که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، آب دهان حسن و حسین را می مکید ، آن گونه که کسی خرما را می مکد . .
1- .پیامبر صلی الله علیه و آله حکیم بود و حکمت را در حالات گوناگون به امّت می آموخت . در این جا ، پیامبر صلی الله علیه و آله در ضمن رابطه محبّت آمیزی که با نوادگان خود دارد ، به امّت ، درس می دهد که : به هوش باشید که محبّت فرزندان و اهتمام به سرنوشت آنان ، چه بسا آدمی را دچار بخل و ترس ناروا و کارهای دور از خِرد می نماید و از انفاق مال و جان در راه خداوند، باز می دارد. م.
2- .در مسند ابن حنبل و فضائل الصحابه ، «جهل» نیامده است و در برخی منابع ، سخن پیامبر صلی الله علیه و آله با «سوگند به خدا» همراه است .
3- .مسند ابن حنبل و تهذیب الکمال ، این موضوع را برای امام حسن علیه السلام ذکر کرده اند .
25.الإمام الباقر علیه السلام ( لِعَمرِو بنِ أبِی المِقدامِ ) المعجم الکبیر عن یزید بن أبی زیاد :خَرَجَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله مِن بَیتِ عائِشَهَ ، فَمَرَّ عَلی بَیتِ فاطِمَهَ علیهاالسلام ، فَسَمِعَ حُسَینا علیه السلام یَبکی ، فَقالَ : ألَم تَعلَمی أنَّ بُکاءَهُ یُؤذینی ؟! (1)24.الإمام علیّ علیه السلام ( فی وَصفِ شیعَهِ أهلِ البَیتِ علیهم السلام ) شرح الأخبار عن أبی هریره :رَأَیتُ رَسولَ اللّهِ صلی الله علیه و آله یُقَبِّلُ الحُسَینَ علیه السلام وهُوَ غُلامٌ صَغیرٌ ، وأنَّ لُعابَهُ یَسیلُ عَلی شَفَتَی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، فَیَتَلَمَّظُهُ (2) . (3)23.الإمام الباقر علیه السلام :مسند أبی یعلی عن أبی هریره :دَخَلَ عُیَینَهُ بنُ حُصَینٍ عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله فَرَآهُ یُقَبِّلُ الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلام . (4)22.الإمام زین العابدین علیه السلام :المناقب لابن شهرآشوب عن أبی هریره :کانَ رَسولُ اللّهِ یُقَبِّلُ الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلام . (5)21.الإمام علیّ علیه السلام :الکافی عن القدّاح عن أبی عبداللّه [الصادق] علیه السلام عن أمیر المؤمنین علیه السلام :رَقَی النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله حَسَنا وحُسَینا علیهماالسلام ، فَقالَ : اُعیذُکَما بِکَلِماتِ اللّهِ التّامّاتِ وأسمائِهِ الحُسنی کُلِّها عامَّهً ، مِن شَرِّ السّامَّهِ وَالهامَّهِ (6) ، ومِن شَرِّ کُلِّ عَینٍ لامَّهٍ (7) ، ومِن شَرِّ حاسِدٍ إذا حَسَدَ .
ثُمَّ التَفَتَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله إلَینا ، فَقالَ : هکَذا کانَ یُعَوِّذُ إبراهیمُ إسماعیلَ وإسحاقَ علیهم السلام . (8) .
1- .المعجم الکبیر : ج 3 ص 116 ح 2847 ، تاریخ دمشق : ج 14 ص 171 ح 3512 ، ذخائر العقبی : ص 246 ، سیر أعلام النبلاء : ج 3 ص 284 نحوه ؛ المناقب لابن شهر آشوب : ج 4 ص 71 ، کشف الغمّه : ج 2 ص 272 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 295 ح 56 .
2- .لمظَ : إذا تتبّع بلسانه بقیّه الطعام فی فمه ، أو أخرج لسانه فمسح به شفتیه ، وکذلک التلمّظ (الصحاح : ج 3 ص 1179 «لمظ») .
3- .شرح الأخبار : ج 3 ص 112 ح 1049 .
4- .مسند أبی یعلی : ج 5 ص 368 ح 5957 ، فتح الباری : ج 10 ص 430 ، مسند ابن حنبل : ج 3 ص 4 ح 7124 ، تاریخ المدینه : ج 2 ص 533 ، تاریخ بغداد : ج 10 ص 177 وفیها «عیینه بن حصن» ، مسند الحمیدی : ج 2 ص 471 ح 1106 وفیه «الأقرع بن حابس» بدل «عیینه بن حصین» وفی الأربعه الأخیره «أو» بدل «و» .
5- .المناقب لابن شهر آشوب : ج 3 ص 384 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 282 ح 49 .
6- .الهامّه : کلُّ ذات سمٍّ یقتل . والجمع : الهوامّ . فأمّا ما یسمُّ ولا یقتل فهو السامّه ، کالعقرب والزنبور . وقد یقع الهوامّ علی ما یدِبّ من الحیوان وإن لم یقتل کالحشرات (النهایه : ج 5 ص 275 «همم») .
7- .العین اللّامّه : التی تصیب بسوء (الصحاح : ج 5 ص 2032 «لمم») .
8- .الکافی : ج 2 ص 569 ح 3 ، عدّه الداعی : ص 265 ، بحارالأنوار : ج 43 ص 306 ح 67 .
20.رسول اللّه صلی الله علیه و آله ( فی وَصِیَّتِهِ لِأَبی ذَرٍّ ) المعجم الکبیر به نقل از یزید بن ابی زیاد : پیامبر صلی الله علیه و آله از خانه عایشه بیرون آمد و از کنار خانه فاطمه علیهاالسلامگذشت و چون صدای گریه حسین علیه السلام را شنید ، فرمود : «[ای فاطمه! ]نمی دانی که گریه او ، مرا آزار می دهد؟!» .19.الإمام الصادق علیه السلام :شرح الأخبار به نقل از ابو هُرَیره : دیدم که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، حسین علیه السلام را که کودکی خردسال بود ، می بوسد و آب دهانش را که بر لبانش جاری شده ، با زبانش جمع می کند .18.المعجم الکبیر عن عقبه بن عامر :مُسنَد أبی یَعلی به نقل از ابو هُرَیره : عُیَینه بن حصین ، بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در آمد و ایشان را دید که حسن و حسین علیهما السلام را می بوسد .17.الکافی عن زراره عن الإمام الباقر علیه السلام ، قاالمناقب ، ابن شهرآشوب به نقل از ابو هُرَیره : پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، حسن و حسین علیهما السلام را می بوسید .16.الزهد عن عبد اللّه بن شدّاد :الکافی به نقل از قدّاح ، از امام صادق علیه السلام ، از امام علی علیه السلام : پیامبر صلی الله علیه و آله بر حسن و حسین علیهما السلام تعویذی خواند و فرمود : «شما را از شرّ گزنده و خزنده های نیشدار و سمّی ، در پناه کلمات تامّ الهی و همه نام های نیکوی او قرار می دهم ، و نیز از شرّ چشم زخم و حسودی که حسد می ورزد» .
سپس پیامبر صلی الله علیه و آله رو به سوی ما کرد و فرمود : «ابراهیم نیز بر اسماعیل و اسحاق ، این گونه تعویذ می خواند» . .
15.رسول اللّه صلی الله علیه و آله :مُهج الدعوات بإسناده عن أمیر المؤمنین علیّ بن أبی طالب علیه السلام :کانَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله یُعَوِّذُ الحَسَنَ وَالحُسَینَ علیهماالسلام بِهذِهِ العوذَهِ ، وکانَ یَأمُرُ بِذلِکَ أصحابَهُ ، وهُوَ هذا :
بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
اُعیذُ نَفسی ودینی وأهلی ومالی ووُلدی وخَواتیمَ عَمَلی ، وما رَزَقَنی رَبّی وخَوَّلَنی بِعِزَّهِ اللّهِ ، وعَظَمَهِ اللّهِ ، وجَبَروتِ اللّهِ ، وسُلطانِ اللّهِ ، ورَحمَهِ اللّهِ ، ورَأفَهِ اللّهِ ، وغُفرانِ اللّهِ ، وقُوَّهِ اللّهِ ، وقُدرَهِ اللّهِ ، وبِآلاءِ اللّهِ ، وبِصُنعِ اللّهِ ، وبِأَرکانِ اللّهِ ، وبِجَمعِ اللّهِ عز و جل ، وبِرَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ، وقُدرَهِ اللّهِ عَلی ما یَشاءُ مِن شَرِّ السّامَّهِ وَالهامَّهِ ، ومِن شَرِّ الجِنِّ وَالإِنسِ ، ومِن شَرِّ ما دَبَّ فِی الأَرضِ ، ومِن شَرِّ ما یَخرُجُ مِنها ، ومِن شَرِّ ما یَنزِلُ مِنَ السَّماءِ وما یَعرُجُ فیها ، ومِن شَرِّ کُلِّ دابَّهٍ رَبّی آخِذٌ بِناصِیَتِها ، إنَّ رَبّی عَلی صِراطٍ مُستَقیمٍ ، وهُوَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ ، ولا حَولَ ولا قُوَّهَ إلّا بِاللّهِ العَلِیِّ العَظیمِ ، وصَلَّی اللّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وآلِهِ أجمَعینَ . (1)14.الإمام الصادق علیه السلام ( فی قَولِ اللّه ِ عز و جل : {Q} «مَّا یَفْتَحِ ا ) تهذیب الکمال عن إسحاق بن أبی حَبیبه مولی رسول اللّه صلی الله علیه و آله عن أبی هریره :إنَّ مَروانَ بنَ الحَکَمِ أتی أبا هُرَیرَهَ فی مَرَضِهِ الَّذی ماتَ فیهِ ، فَقالَ مَروانُ لِأَبی هُرَیرَهَ : ما وَجَدتُ عَلَیکَ فی شَیءٍ مُنذُ اصطَحَبنا إلّا فی حُبِّکَ الحَسَنَ وَالحُسَینَ .
قالَ : فَتَحَفَّزَ (2) أبو هُرَیرَهَ ، فَجَلَسَ ، فَقالَ : أشهَدُ لَخَرَجنا مَعَ رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله حَتّی إذا کُنّا بِبَعضِ الطَّریقِ ، سَمِعَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله صَوتَ الحَسَنِ وَالحُسَینِ ، وهُما یَبکِیانِ ، وهُما مَعَ اُمِّهِما ، فَأَسرَعَ السَّیرَ حَتّی أتاهُما ، فَسَمِعتُهُ یَقولُ: ما شَأنُ ابنَیَّ؟ فَقالَت: العَطَشُ.
قالَ : فَأخَلَفَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله یَدَهُ إلی شَنَّهٍ (3) یَتَوَضَّأُ بِها ، فیها ماءٌ ، وکانَ الماءُ یَومَئِذٍ أغدارا ، وَالنّاسُ یُریدونَ الماءَ ، فَنادی: هَل أحَدٌ مِنکُم مَعَهُ ماءٌ؟ فَلَم یَبقَ أحَدٌ إلّا أخلَفَ یَدَهُ إلی کَلالِهِ یَبتَغِی الماءَ فی شَنِّهِ ، فَلَم یَجِد أحَدٌ مِنهُم قَطرَهً .
فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : ناوِلینی أحَدَهُما ، فَناوَلَتهُ إیّاهُ مِن تَحتِ الخِدرِ ... فَأَخَذَهُ فَضَمَّهُ إلی صَدرِهِ وَهُوَ یَضغو (4) ما یَسکُتُ ، فَأَدلَعَ لِسانَهُ ، فَجَعَلَ یَمُصُّهُ حَتّی هَدَأَ وسَکَنَ ، فَلَم أسمَع لَهُ بُکاءً ، وَالآخَرُ یَبکی کَما هُوَ ما یَسکُتُ .
فَقالَ : ناوِلِینِی الآخَرَ ، فَناوَلَتهُ إیّاهُ ، فَفَعَلَ بِهِ کَذلِکَ ، فَسَکَتا فَما أسمَعُ لَهُما صَوتا .
ثُمَّ قالَ : سیروا ، فَصَدَعنا یَمینا وشِمالاً عَنِ الظَّعائِنِ حَتّی لَقیناهُ عَلی قارِعَهِ الطَّریقِ ؛ فَأَنَا لا اُحِبُّ هذَینِ وقَد رَأَیتُ هذا مِن رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله ؟! (5) .
1- .مُهج الدعوات : ص 22 عن أبی بصیر ومحمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عن آبائه علیهم السلام ، بحارالأنوار : ج 94 ص 264 .
2- .تَحَفَّزَ : استوفَزَ ؛ أی وضع رکبتیه ورفع إلیَتَیه (راجع: تاج العروس : ج 8 ص 51 و ص 168) .
3- .الشَّن والشَّنَّه والجمع الشِّنان ؛ وهی الأسقِیَه الخَلْقَه [أی البالیه] ، وهی أشدّ تبریدا للماء من الجُدُد (راجع: النهایه : ج 2 ص 506 «شنن») .
4- .ضَغَا : إذا صاح وضَجَّ (النهایه: ج 3 ص 92 «ضغا») .
5- .تهذیب الکمال: ج 6 ص 230 ، تاریخ دمشق : ج 13 ص 221 ح 3225 وفیه «یصغو» بدل «یضغو» ، المعجم الکبیر : ج 3 ص 50 ح 2656 وفیه «یطغوا» بدل «یضغوا» .
13.حلیه الأولیاء عن ثور بن یزید :مُهَج الدعوات به سندش ، از امیر مؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام : پیامبر صلی الله علیه و آله برای [حفظ] حسن و حسین علیهما السلام ، این تعویذ را می خواند و یارانش را نیز به آن فرمان می داد . متن آن ، این است : «به نام خداوند رحمتگر مهربان . جان و دین و خانواده و دارایی و فرزندان و فرجام کارم و نیز آنچه را خدایم به من روزی و عطا کرده است ، به عزّت خدا ، عظمت خدا ، شُکوه خدا ، چیرگی خدا ، رحمت خدا ، رأفت خدا ، مغفرت خدا ، نیروی خدا ، قدرت خدا ، نعمت های خدا ، آفرینش خدا ، ارکان خدا ، گردآوری خدای عز و جل ، و به پیامبر خدا و به قدرت خدا بر هر چه می خواهد ، می سپارم ، از شرّ گزنده و خزنده ، و از شرّ جن و انسان ، و از شرّ هر جنبنده بر زمین ، و از شرّ آنچه از زمین ، بیرون می آید ، و از شرّ آنچه از آسمان ، فرود می آید و یا به آن ، بالا می رود ، و از شرّ هر جنبنده ای که خدایم زمام اختیار آن را به دست دارد . بی گمان ، خدایم بر راه راست است و بر هر کاری تواناست و هیچ تغییر و نیرویی ، جز به دست خدای والای بِشْکوه نیست ؛ و خداوند بر سَرور ما محمّد و همه خاندانش ، درود فرستد» .12.الإمام الصادق علیه السلام :تهذیب الکمال به نقل از اسحاق بن ابی حبیبه ، غلام آزادشده پیامبر خدا صلی الله علیه و آله ، در باره ابو هریره : مروان بن حکم ، در بیماری منجر به فوت ابو هریره ، نزد او آمد و به وی گفت : در مدّت مصاحبتم با تو ، از چیزی دلگیر نیستم ، جز از محبّتت به حسن و حسین .
ابو هریره ، به زانوانش تکیه کرد و نشست و گفت : گواهی می دهم که با پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بیرون رفتیم و در میانه راه ، پیامبر صلی الله علیه و آله صدای گریه حسن و حسین را که همراه مادرشان بودند ، شنید . پیامبر صلی الله علیه و آله شتاب کرد تا نزد آن دو آمد و من شنیدم که فرمود : «دو پسرم را چه شده است ؟» .
مادرشان فاطمه علیهاالسلام گفت : تشنه اند .
پیامبر صلی الله علیه و آله دستش را به درون مَشکی که با آب آن وضو می گرفت ، فرو برد و آن روز ، آبی نبود و مردم به دنبال آب بودند . پیامبر صلی الله علیه و آله ندا داد : «آیا کسی از شما آب دارد؟» و کسی نبود که دست در مشک خود نکند ؛ ولی همگی ناکام شدند و حتّی قطره ای آب نیافتند .
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله [به فاطمه علیهاالسلام] فرمود : «یکی از آن دو را به من بده» .
فاطمه علیهاالسلام او را از زیر پوشش [خود] به پیامبر صلی الله علیه و آله داد ... . پیامبر صلی الله علیه و آله او را گرفت و به سینه اش چسباند . کودک ، یکسر شیون می کرد و ساکت نمی شد و زبانش را بیرون می آورد و می چرخانْد . پیامبر صلی الله علیه و آله آن را مکید تا آرام گرفت و ساکت شد و دیگر صدای گریه اش را نشنیدم ؛ ولی آن یکی همچنان می گریست و ساکت نمی شد . پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود : «آن دیگری را هم به من بده» و فاطمه علیهاالسلام او را به پیامبر صلی الله علیه و آله داد و ایشان ، همان کار را کرد و هر دو ساکت شدند و دیگر ، صدایشان را نشنیدم .
پیامبر صلی الله علیه و آله سپس فرمود : «حرکت کنید» .
ما از چپ و راستِ کجاوه ها پراکنده شدیم تا آن که پیامبر صلی الله علیه و آله را بر بالای بلندیِ راه دیدیم . من که این چیزها را از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله دیده ام ، این دو را دوست نداشته باشم؟! .
راجع : ج 1 ص 216 (الفصل الرابع : النشأه) . أهل البیت علیهم السلام فی الکتاب والسنّه: ص 395 (القسم التاسع : حبّ أهل البیت علیهم السلام ) .
.
ر . ک : ج 1 ص 217 (فصل چهارم : پرورش) . اهل بیت علیهم السلام در قرآن و حدیث : ج 2 ص 599 (بخش نهم : دوستی اهل بیت علیهم السلام ) .
.
الفَصْلُ الثَّالِثُ : فَضائِلُهُ الخاصَّهُ3 / 1زَینُ السَّماواتِ وَالأَرضِ ، مِصباحُ هُدیً وسَفینَهُ نَجاهٍ11.عنه علیه السلام ( فِی الحِکَمِ المَنسوبَهِ إلَیهِ ) عیون أخبار الرضا علیه السلام بإسناده عن الحسین بن علیّ علیه السلام :دَخَلتُ عَلی رَسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله وعِندَهُ اُبَیُّ بنُ کَعبٍ ، فَقالَ لی رَسولُ اللّهِ صلی الله علیه و آله : مَرحَبا بِکَ یا أبا عَبدِ اللّهِ ، یا زَینَ السَّماواتِ وَالأَرَضینَ !
قالَ لَهُ اُبَیٌّ : وکَیفَ یَکونُ یا رَسولَ اللّهِ زَینَ السَّماواتِ وَالأَرَضینَ أحَدٌ غَیرُکَ؟!
قالَ : یا اُبَیُّ ، وَالَّذی بَعَثَنی بِالحَقِّ نَبِیّا ، إنَّ الحُسَینَ بنَ عَلِیٍّ فِی السَّماءِ أکبَرُ مِنهُ فِی الأَرضِ ؛ وإنَّهُ لَمَکتوبٌ عَن یَمینِ عَرشِ اللّهِ عز و جل : مِصباحُ هُدیً ، وسَفینَهُ نَجاهٍ ، وإمامُ خَیرٍ ویُمنٍ ، وعِزٍّ وفَخرٍ ، وعِلمٍ وذُخرٍ . (1) .
1- .عیون أخبار الرضا علیه السلام : ج 1 ص 59 ح 29، کمال الدین : ص 265 ح 11 ، إعلام الوری : ج 2 ص 186 ، قصص الأنبیاء : ص 361 ح 437 کلّها عن علیّ بن عاصم عن الإمام الجواد عن آبائه علیهم السلام ، الخرائج والجرائح : ج 3 ص 1166 ح 64 عن الإمام الکاظم عن آبائه علیهم السلام ولیس فیهما ذیله من «مصباح» ، الصراط المستقیم : ج 2 ص 161 عن الإمام الحسین علیه السلام ، بحارالأنوار : ج 36 ص 205 ح 8 .